آب زندگی

آن قدر امروز غرق حوادث و اتفاقات متعدد هستیم که خودمان هم باور نمیکنیم در کابوسی خواب آلوده گرفتار شده ایم یا واقعا این ماییم که یک روز گرفتار داعش ، سپس تحریم ، گرانی اجناس ، سیل ، زلزله ، سرمازدگی درختان ، ترورهای هسته ای و نظامیان ، حادثه منا ، حوادث آبان ، آلودگی ، اعتراضات و سقوط هواپیما و تسلسل اخبار ناگواریم. امروزها هم که کرونا جای همه چیز را گرفته و امان از همه بریده است.
از طرفی زندگی های شخصی وتالمات روحی از واقعه مذکور رمقی برای نوشتن از موضوع غیر جذابی مانند انتخاباتی که کمترین آمار شرکت کننده در ادوار گذشته را داشته و عمدتا چهره های ناشناس وارد گود انتخاباتی اش شده اند نگذاشته است.
اما به طور موجز و مختصر ، از دیدگاه سیاسی و ظواهر بین المللی ، مجلس که باید عصاره فضایل ملت باشد و عده ای خبره (با هر سلیقه و مشی و منشی) در آن برنامه های خود را به رای عمومی بگذارند در فقدان احزاب شناسنامه دار ، نوع حکومت تک صدایی و فرار نخبگان از مسولیت پذیری به دلیل نوع اداره جامعه به محلی برای عرض اندام عده ای بدون تجربه سیاسی ، بدون برنامه مشخص اجرایی و اهداف تقنینی و بدون اسم و رسم مشخص تبدیل و نهایتا از این گروه مانند مجلس حاضر ، تنها به اسم مجلس می توان دلخوش داشت. مجلسی که در آن مصدق ها و مدرس ها و کسان و فسانی حاضر بودند و امروز به خاطر باند بازی های سیاسی و جهت گیری های حزبی ، شاهد مجالسی بله قربان گو و بی تجربه باشیم.
و اما فارغ از دیدگاه های سیاسی ، عده ای در این انتخابات خود را کاندیدا ، عده ای نسبت به صلاحیت ایشان قضاوت ، عده ای هواداری و تبلیغ برای ایشان ، عده ای مشارکت کننده در انتخابات و... بودند و نهایتا این امر نیز گذشت اما باید دید کدامیک برای رضای خداست و کدام برای هوای نفس!؟
وضعیت حاکمان که کار و معیشت شان از این راه می گذرد که در همه دنیا مشخص است اما آنانکه برای کاندیداتوری اعلام آمادگی کردند و نکردند ؛آنانکه در فرآیند تایید و اجرا و شمارش و نظارت حاضر بودند و نبودند ؛ مردمانی که هواداری و تبلیغ کردند و نکردند ؛ کسانیکه رای دادند و ندادند و خلاصه هر آنکه در این مقال کوچکترین فعالیتی داشت و نداشت اگر برای رضای خداوند و نه هوای نفس قدمی گذاشت یا نگذاشت برنده بود و گرنه از این قبیل اتفاقات دنیا به خود بسیار دیده است و می بیند و هر روزه در دنیای به اصطلاح دموکراسی این اتفاقات می افتد اما این ماییم و اعمال و نوع دفاع مان از گذشته مان.

لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِير (شوری ۱۵)