در اینکه فلسفه وجودی شیطان چیست و اصلا چنین موجودی در حقیقت امر ( و نه از دیدگاه مذهب به خصوص تعاریف شیعه اثنی اشری) هست یا نه؟! اغواگری و وسوسه در ذات و هدف اوست یا نه؟! مبنای این نوشتار نیست. چه آنکه در نوشتار های مذهبی مثل عین القضات همداني هم می توان تفسیری متفاوت از ابلیس مشاهده نمود.
سخن در اشتباهات و خطاهای نوع بشر در رفتار و کردارهای روزانه خود است که باید آن را در ریشه ای به نام زشتی و پلشتی جستجو کرد.
قرآن کریم در توجیه زشتی دختر کشی عرب جاهلیت اینگونه می فرماید که شیطان در اغوای فقر و زشتی، عرب بدوی را به این عمل قبیح سوق می داد.
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
شیطان، شما را وعده فقر و تهیدستى مى دهد و به زشتیها امر مى کند. ولى خداوند وعده «آمرزش»و «فزونى» به شما مى دهد و خداوند، رحمت و قدرتش گسترده و (به هر چیز) داناست.(بقره/268)