اولین بار ذکر این جمله توسط یکی از روزنامه های ارگانی جناح موسوم به راست و در وصف و کرامات رهبری نظام و به جهت تشابه اسمی ایشان با امام اول شیعیان به کار رفت.

امام علی (ع) در نزد اکثریت مسلمانان و در طول ادوار تاریخی این دین ، به دلایلی همچون اولین مومن به نبی مکرم اسلام(ص) ، داماد ایشان و همسر سرور و سالار زنان عالم و ده ها کرامات و تفضیل دارای ارج و قرب فراوانی نزد مسلمین به جز عده ای از ایشان همچون امویان ، سلفی ها ، وهابی ها و چندین فرقه ی کوچک است تا جائیکه عده ای پا را از ویژگی های انسانی ایشان فراتر گذاشته و به مذهب "علی اللهی" در آمده اند . این شخصیت تاریخی که دارای وجاهت و اهمیت والایی در نزد نبی مکرم اسلام و دارای مقام شان نزول آیات فراوان به جهت اعمال و کرداری خارق العاده از منظر پاس داشتن ارزش های انسانی است ، مورد ستایش و راهبری بسیاری از اندیشمندان و بزرگان اهل سنت است .

سعدی ، سخن سرای بزرگ ادب فارسی که قصیده ی طولانی او در مدح آفریدگار و نبی و خلفای راشدین شهرت دارد ، هنگام رسیدن به مدح ایشان ، چنین می فرماید که:

کس را چه زور و زهره که وصف علی کند                                    جبار در مناقب او گفته هل اتی

که اشاره به قول مشهور در شان نزول سوره ی مبارکه هل اتی را دارد.

مولانا که هنوز نیز به جهت سبک فکر و اندیشه اش در دنیا می تازد و پس از قرن ها ، کتاب او در یکی از سال های قرن 21 ، پرفروش ترین کتاب سال ایالات متحده ی آمریکا به عنوان نماد فکر و اندیشه ی مغرب زمین که در اوج پیشرفت دستاوردهای دنیوی قرار دارد ، چنین می سراید که :

از علی آموز اخلاص عمل    شیر حق را دان منزه از دغل

او در این داستان به مبارزه ی علی(ع) با پهلوان پرقدرت عرب اشاره می دارد که چون در جنگ و پس از پیروزی امیرارتش اسلام بر او ، آب دهان بر او نمود و علی(ع) از کشتن او به خاطر حفظ ارزش خالص بودن عملش درگذشت ، سپس مولانا که فکر و ذهن او عالمی را به خود مشغول داشته است ، از او می پرسد:

راز بگشا ای علی مرتضی                  ای پس سوء القضا حسن القضا

در هر نوشته ای باید به معرفی موضوع پرداخت و سپس مدعای خود را ثابت کرد.