مرگ یا زندگی ، شعار دین چیست؟!
سیره نبی مکرم اسلام در مقابل کریه ترین و سخت ترین دشمنان خویش و خدا چنین است که یقینا جنابعالی و دیگر حضرات علما و فقهای دین که در نشر آثار اسلامی شرف حضور دارید بر آن مقدم تر دست یافته اید.
لیکن و با کمال تاسف و خلاف سنت نبی مکرم اسلام و به رسم سی و اند سال گذشته در بیشتر مساجد منسوب به حاکمیت و نظام (که خود این امر تفرقه ای افزون در بین هفتاد و دو ملت مسلمان می باشد) بعد از اتمام نمازهای یومیه و در حین سخنرانی مسئولین و ائمه ی جمعه ، شعار تکبیری مرگ بر مخالفین عقیده و نظر ما که اکنون بحث مقبولیت یا عدم مقبلولیت آن نیست ، سر داده می شود.
این سنت نه تنها خلاف سیره و روش پیامبر اعظم (ص) بوده بلکه در دنیایی که جمهوری اسلامی ایران طلایه دار گفتگوی بین تمدن ها و فرهنگ های آن گردیده است به هیچ وجه پذیرفته و در شان اخلاق و افکار اسلامی ما نیست.
اسلام دین مهر و مهربانیست ، اسلام دینیست که آن هنگام که یهودی بر پیامبرش شکمباره گوسفند می ریزد به فصبر حکم می دهد و آنگاه که یهودی در بستر بیماریست ، پیامبر (ص) به دیدار و احوال پرسی اش می رود. اسلام دینی است که در آن خلیفه اش در هنگامه ی قضا در دادگاه و در مقابل یک خارجی بازنده بیرون می رود ، اسلام دینی است که خدوی عدو را نه به شمشیر که به حلم پاسخ می گوید و اسلام دینی است که اهل بیتش ، معدن رحمت و جود لقب گرفته اند.
فتوای جنابعالی در خصوص مسئله ی ولایت فقیه مشهور عظماست ، آنجا که می فرمایید :" ولايت فقيه در رهبرى جامعه اسلامى و اداره امور اجتماعى ملت اسلامى در هر عصر و زمان از ارکان مذهب حقّه اثنىعشرى است که ريشه در اصل امامت دارد، اگر کسى به نظر خود بر اساس استدلال و برهان به عدم لزوم اعتقاد به آن رسيده باشد، معذور است و.." و همانگونه که مستحضرید بسیاری از علما منجمله استاد حضرتعالی "مرحوم آیت الله منتظری (قدس)" در این خصوص با شما و مرحوم امام هم نظر نبوده و آن را شعبه ای از ولایت معصومین نمی دادند و در برخی از موارد به تعبیر عوام به "ضد ولایت فقیه "شهرت دارند و تایید شما در هنگامه ی ادای این شعائر ، به منزله ی تقبل موضوع است که می تواند آتشی از کینه و فتنه را در گذار زمان همچون اختلافات فرق اسلامی ایجاد نماید.
حضرت آیت الله
جهان اسلام روزگاری نه بر اساس زور و قدرت شمشیر که با زبان مودت و رحمت ابرقدرتی جهانی بود ، لیکن بر اساس همین رفتارهای تنگ نظرانه و رسوخ اختلاف شدید و فرقه و شرحه گردیدنش ، امروز با وجود استقرار کثرت آنان بر استراتژیک ترین نقاط عالم و جمعیتی بالغ بر یک چهارم در گیتی ، مورد نامهربانانه ترین رفتارها قرار گرفته و کیان و عنانشان آزاد راه تاخ و تاز گردیده است .
اوضاع امروز سوریه و سکانداری سه کشور اسلامی عربستان ، قطر و ترکیه حاوی پیام مذکور است و گناه این طغیانگری ها همگی از سوی تفرقه انگیزان این ماجراست.
حضرت آیت الله
مکناد آتش تفرقه ای که می رود با حضور چهره های اعتدال گرا و انبعاث روحیه ی امید در مردم به سردی بگراید با اصرار و تحریک دوباره از سوی کسانی که دین را بهانه ی زیاده خواهی های خود قرار داده اند ، دوباره شعله ور شده و تفرقی به مراتب خطرناک تر را به بهانه ی ولایتی و ضد ولایتی مابین ملت مسمان و شیعه اثنی اشری ایران ایجاد نماید.
انشاله بر نقشی که حضرتعالی در این برهه ی حساس به دوش دارید ، مومن باشید.
ان ارید الا الاصلاح ما استطعت و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب
همه از دست غیـــــــر ناله کنند