مصاحبه ی نسبتا متکلم الوحده ی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران حاوی چهار بخش کلی به شرح زیر بود که نقد آن خالی از لطف نیست

الف) نقد دولت گذشته و رفع تکلیف از مشکلات کنونی به سبب عملکرد دولت قبلی

ب) گزارش کار دولت در 100 روز گذشته    

ج) وعده ی آینده

د) دیدگاه ها و عقاید دولت

 

نقد و انتقاد به خصوص در قبال دولتهای رسمی و مسئولین و شخصیت ها مذموم است ، تا آنجا که حتی جامعه شناسان و سیاسیون متعدل امروز  ،عامل بسیاری از مشکلات کنونی کشور را نقد بی حد و حصر و بدون اعتدال رژیم سابق و یکسره فاسد دانستن آنان می دانند ، در حالیکه برخی افراطانه به مدح رضا و محمدرضا پهلوی دو شاه سابق و مسئولین دولتی کشور در سالهای پهلوی می پردازند ، برخی نیز تفریط گرانه همه چیز را در سالهای پهلوی زیر سوال می برند . به نظر می رسد ، نقد بدون سند و برخورد احساسی علی رغم وجود مشکلات در هر دولتی نسبت به دوره ی بعد از آن ، تنها یک ابزار تبلیغاتی برای کاهش فشارهای ناشی از مشکلات موجود در حال است و در دراز مدت نه تنها مشکلی را حل نمی کند که مشکل ساز خواهد بود. مرحوم آیت الله منتظری(قدس الله نفس الزکیه)  همیشه در جمع مسئولین ، توصیه می کردند که "شما به وظیفه تان عمل کنید ، مردم خودشان وقتی نتایج را ببینند ، خوب و بد را تشخیص می دهند". به اعتقاد من ، برای تحقق شعار اعتدال و حتی رعایت مسلمانی ، از نقد بی رویه ی دولت گذشته بایدگذشت و قضاوت را به تاریخ واگذاشت.

همانگونه که تاریخ بهترین قاضی است ، این عامل می تواند در خصوص گزارش یکصد روزه ی رئیس جمهور که مهمترین آن توافق سیاسی ژنو می باشد ، قضاوت کند. کنترل نقدینگی ، توافقات سیاسی ، ذخیره کالاهای اساسی ، مهار رشد تورم و .. که در گزارش آقای روحانی آمده بود ، همچون وعده های دولت در خصوص رشد اقتصادی ، اصلاح یارانه ها ، دارو ، یکسان سازی نرخ ارز و .. در محک گذر زمان پدیدار خواهد بود

خوش بود گر محک تجربه آید به میان

تا سیه روی شود آنکه در او غش باشد

اما یکی از مهمترین نکات در مصاحبه ی اخیر ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران ، بیان دیدگاه ها و نظرات و عقاید ایشان به خصوص در دو منظر فرهنگ و زندگی خصوصی و کاهش امنیتی شدن فضای کشور است که گرچه باید به قضاوت تاریخ در خصوص آن نظر داد لیکن ، مهمتر از آن تفریق عقاید ایشان با دیگران در موضوعات فرهنگی و امنیتی است. جمله ی مهم و سرنوشت سازی که حاصل دیدگاه های دولت و انشاله چشم انداز کاری و اخلاقی دولت قرار گیرد اشاره به زندگی خصوصی مردم است که :" اگر در زندگی خصوصی مردم دخالت کنیم، اعتماد آنها سلب می‌شود "

پایان سخن آنکه دو صد گفته چون نیم کردار نیست . سخنورانی در عالم آمده و رفته و بر سینه های قبرستان ها آرمیده اند ، هر چند نیک گفتار و نیک پندار بوده اند اما کردارشان بر طبق اخلاص و پندار و گفتارشان نبوده است. متوسط سن انسان را حدود 60  تا 70 سال برآورد می کنند، امیدست جناب رئیس جمهور که در این دوره از حیات خود سخت ترین ، مهمترین و پرمخاطره ترین مسئولیت اجرایی کشور را تقبل نموده و با آرایی مقبول به این مسئولیت رسیده اند ، مغبون دنیا نشده و آیه ی شریفه ی و ماالحیوة الدنیا الّا لعبٌ و لهوٌ و للدّارُ الأخرة خیرٌ للذّین یتّقونَ اَفلا تعقِلون را پیشینه ی راه سازند.