بیست و اند سال پیش بود ، مجری معروف و خوش طبع شبکه یک سیما از سر شب وعده ای داده بود که بالاخره به سر آمد و حسین پاکدل قطعاتی از شعر دلنشین احمد عزیزی(که خدای او را شفای عاجل دهد)  دکلمه کرد که ابیات زیر هنوز در ذهنم نقش بسته است:
یاس را پیغمبران بو کرده اند
یاس را آیینه ها رو کرده اند
یاس بوی حوض کوثر می دهد
عِطر اخلاق پیمبر می دهد
حضرت زهرا دلش از یاس بود
دانه های اشکش از الماس بود

و چه لطافتی داشت حتی گذری از زیر خوشه های درخت گل یاس ، آن روز ها که به مدرسه می شدیم و چه صد حیف که بهار امسال باید از زیر آن یاس های خوش رنگ و خوش عطر تنها با خاطره ای بدون حضور انسانهایی که دوست داریم در کنارمان باشند، عبور کنم.