دلایل قوی باید و معنوی
محضر مقام عالی محترم وزارت خـارجه
آقای دکتر محمد جواد ظــــــــریف
با سلام و درود؛
مشاجره تاسف بار مجلس موجبات تاثر شدید گردید ، البته نه از جهت توهین های طرف مقابل که رویه معمول ایشان و بر اغراض شخصی و یا جهل مرکب شان است که تعجیب و ناراحتی حقیر از عصبانیت و فریاد جنابعالی در قضیه مزبور است. اگرچه اوصاف فریادهای شما در صیانت از حقوق ملی را در مقابل زیاده خواهی طرف های خارجی مناقشه هسته ای ، منجمله با جان کری و کاترین اشتون در پشت درب های بسته، شنیده و آنرای مصداق هرای شیر در عرصه سیاسی می دانم ، اما باید قبول کرد همانگونه که تحدید بهاییت در سده معاصر ، تهدید مجاهدین انقلاب در سه دهه معاصر و تبری اهل سنت در یک دهه گذشته موجبات اوج گیری جریانات افراطی تا سر حد ظهور دهشتناک ترین تروریست ها ، یعنی داعش با تجمیع همه خونخوران عالم گردید، می تواند اندیشه برخورد و مقابله با مخالفان توافق هسته ای را نیز به ظهور اندیشه ای مشابه و ظهور مجدد اندیشه هشت ساله ویران کننده دول نهم و دهم که تجربه آنرا بعد از دولت اصلاحات شاهد بودیم ، به طرز فجیع تری محتمل گردد. بی سبب نیست که سعدی علیه رحمه در ذیل حکایت فقیه کهن جامه ، پندمان می دهد:
دلایـــــــــــــل قوی باید و معنوی
نه رگ های گردن به حجت قوی
به حمدلله جنابعالی ، هم به قوه علم و هم قوه ایمان مجهزید و در عرصه دیپلماسی سرآمد هم سلکان خود چه بل آنکه در روزگار معاصرید و انشاله با دعای خیر ملت ایران ، این چالش بزرگ و سرنوشت ساز را موجبات عاقبت به خیری خویش و سعادت ملت بزرگ ایران خواهید ساخت ، اما سخن سعدی را نیز از این فرزند کوچک خود به یاد آورید که :
سگی پـــــــای صحرا نشینی گزید به خشمی که زهرش ز دندان چکید
شــــب از درد بیچاره خوابش نبرد به خیل اندرش دختری بود، خــــرد
پدر را جــــــــفا کرد و تندی نمود که آخـــــــــــر تو را نیز دندان نبود
پس از گریه ، آن مرد پراکنده روز بخندید و گفــــت ای بابک دلفروز
مرا گرچه هم سلـــطنت بود و بیش دریغ آمــــــدم کام و دندان خویش
محال اســت اگر تیغ بر سر خوردم که دنــــــدان به پای سگ اندر برم
توان کــــــــــرد با ناکسان بدرگی ولیـــــــــــــکن نیاید ز مردم سگی
سلام
از پیام بزرگوارانه شما و نصیحت درستتان و نیز اشعار زیبایی که در آن آورده اید سپاسگزارم.
10-3-94
همه از دست غیـــــــر ناله کنند 
