در خصوص طرح ادعای آقای مصطفی حسینی طباطبایی در کتاب رد خود بر احادیث بسیاری منجمله مجعول دانستن احادیث مرتبط با خواص سور قرآنی : اولا قرآن کریم ذیل آیه 82 سوره اسرا می فرماید :" وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا " (و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏افزايد) بنا به فرمایش حضرت امیر (ع): «فانّ القرآن شفاءٌ من اكبر داء و هوالكفر و النفاق و الغى و الضلال»( نهج‏البلاغه، خطبه 176)، قرآن درمان بزرگ‏ترین دردهاست كه كفر و نفاق و گمراهى باشد ؛ بنابراین مستفاد از آن آیه و این تفسیر حضرت بعید نیست که این درمانگر اذهان و افکار آدمی با زدودن رجس از روح و فکر آدمی مقدمات شفای جسم و خواهش های نفس "زکیه" را فراهم سازد.(برداشتی آزاد از تفسیر اطیب البیان) همچنین علامه در تفسیر المیزان ذیل این آیه می فرماید: " از جمله حرفهايى كه زده‏اند يكى اين است كه مراد از" شفاء" در آيه اعم از شفاى مرضهاى روحى از قبيل جهل و شبهه و شك و ملكات زشت نفسانى است، و بلكه مرضهاى جسمى را هم شامل است، زيرا با تبرك به آيات كريمه قرآن و نوشتن و همراه داشتن آنها مرضهاى بدنى هم معالجه مى‏شود (مجمع البيان، ج 4، ص 90، جزء 15، چاپ بيروت.) ما هم در اين نظر حرفى نداريم ....." ثانیا در عین تاکید بر مجعول بودن اسناد احادیثی که کثرتا دارای مفاهیم عجیب در مضامین خود می باشند و در این کتاب و دیگر منابع به آن اشاره رفته است ، نمی توان هر حدیث مرسل و مرفوع و ... را که بنا به سلسله الحدیث ضعیف السند خوانده می شود مجعول دانست و برخی از احادیث در این زمینه "خواص قرآنی" متواتر اند ، چه آنکه کثرت علما منجمله مرحوم آیت الله سامت و آقای سید علی سیستانی ، متواترا بر بهره گیری از کتاب شریف مفاتیح الجنان حاج شیخ عباس قمی که حاوی برخی از همین خواص سور نیز هست ، تاکید داشته اند و همگی مجاورین از عمل مشهور مرحوم آیت الله سامت در خصوص درخواست شفای امراض با قرائت هفت حمد بر بیمار مطلع اند. پایان سخن آنکه متاسفانه اگرچه در جعل بسیاری از احادیث منجمله احادیث موضوع مزبور در نزد کمتر عالمان علم رجال تشکیکی است ، اما نمی توان "با یک چوب همه را راند" و همه احادیث مرتبط با خواص سور قرآنی را مطرود کرد. به همین مناسبت توصیه نامه ای از مرحوم آیت الله سامت جهت حفظ از بلیُات با ذکر آیاتی از مصحف شریف ، تقدیم می گردد که هم به جهت وضوح به صورت تایپی و هم جهت تبرک ، دستخط مرحوم ایشان ملحوظ گردیده است.