حقیر از نامبرده ( هاشمی پدر و خانواده) دل خوشی ندارم چرا که عامل تثبیت افراطی گری و جهالت ناشی از طرد تعقل گرایی به خصوص در سوق دادن مجلس اول به سمت گسترش انقلابی گری همراه با خشونت، ایشان بود.
اما مدیریت ایشان و فرزندانشان را در امور اجرایی، بالنسبه قبول دارم و نه ادعای ایشان و فرزندانشان در پاکدستی و نادارای از مال و مکنت دنیوی می توانم بپذیرم و نه دارایی افسانه ای و اختلاس خود و فرزندان را و به نظرم اگر مواضع ایشان و خانواده از بعد انتخابات 84 و به خصوص مسائل 88 نبود ، چنین دادگاهی که یادآور دادگاه های 76 کرباسچی بود برایش شکل نمی گرفت و این چنین محکوم نمی شد.
بنابراین به اعتقاد حقیر جز در " یوم تبدل السرائر" نمی توان در خصوص گناه کاری و یا بیگناهی افراد نظر داد و صرفا به رای یک قاضی آنهم در دادگاه های کنونی معتمد بود.