مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
که وعده تو کردی و او به جای آورد ( حافظ )
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
ما ذبح عظيمي را فداي او كرديم.( صافات-107)


برخی از مفسران هم در تفسیر آیه فوق معتقدند که حق - سبحانه و تعالی- منظور نظر به فدیه ای چون حسین بن علی (ع) در مقابل بخشش حضرت اسماعیل (ع) به حضرت ابراهیم (ع) در پی ابتلای بزرگ قربانی اش داشته و هم حافظ ( علیه رحمه) خطاب به شیخ الانبیا ( حضرت ابراهیم "ع") با تلمیحی از این آیه خطاب مذکور را دارد و علت ارادتش به پیر مغان ( حضرت امیر "ع") را در عملی کردن نیت قربانی فرزند می خواند.( البته من فکر می کنم که چون خطاب به حضرت ابراهیم ( ع) بوده ، باید جهت هم ترازی خطاب بعدش به پیامبر اکرم(ص) باشد و حضرت امیر "ع" چون به تعبیر خود قرآن " ذیل آیه مباهله " جان پیامبر است و از طرفی مولا حسین بن علی " ع" ابن و فرزند رسول خوانده می شود ، تعبیر پیر مغان بر ایشان نیز بعید نیست)

عیدتان مبارک