قرآن به جز از وصف علی آیه ندارد
کس را چه زور و زهره که وصف علی کند
جبار در مناقب او گفته هل اتی
زورآزمای قلعهٔ خیبر که بند او
در یکدگر شکست به بازوی لافتی
مردی که در مصاف، زره پیش بسته بود
تا پیش دشمنان ندهد پشت بر غزا
شیر خدای و صفدر میدان و بحر جود
جانبخش در نماز و جهانسوز در وغا
دیباچهٔ مروت و سلطان معرفت
لشکر کش فتوت و سردار اتقیا
فردا که هرکسی به شفیعی زنند دست
ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی
( سعدی علیه رحمه)
امروز روز مباهله است و در این روز پیامبر اکرم (ص) در مقابل نصارای نجران به مباهله ( ادعا و آنگاه درخواست لعنت بر دیگری ، اگر از دروغگویان باشد) پرداخت . ایشان در معرفی جمعیت همراه خویش فرمودند :
أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُم ( آل عمران-61) که معرف پسران ایشان ( حَسنِْین" علیهما السلام") و پسران آنها و زنان ایشان ( حضرت زهرا "علیها السلام") و زنان آنها و جان ایشان ( حضرت امیر "علیه السلام") و نَفْس های ایشان است.
همچنین در چنین روزی ، حضرت امیر (ع) انگشتری خود را در هنگامه نماز به فقیری دادند و در قرآن صراحتا با ذکر این عمل ، ایشان را به عنوان ولی مومنین معرفی می کند:
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
سرپرست و رهبر شما تنها خدا است، و پيامبر او، و آنها كه ايمان آوردهاند و نماز را بر پا ميدارند و در حال ركوع زكات ميپردازند. (سوره: مائده آیه: 55)
همچنین امروز ، آیه تطهیر در وصف پنج تن آل عبا که شامل پیامبر ، حسنین ، فاطمه الزهرا و امیر مومنان ( علیهم السلام) است نازل گردید :
وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
و در خانههاي خود بمانيد و همچون جاهليت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد، و نماز را بر پا داريد و زكاة را ادا كنيد، و خدا و رسولش را اطاعت نمائيد خداوند فقط ميخواهد پليدي و گناه را از شما اهلبيت دور كند و كاملا شما را پاك سازد.(سوره: احزاب آیه: 33)
و همچنین امروز یا فردا ، آیات اولیه سوره انسان در وصف حضرت امیر و خانواده شان نازل شد :
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا
ابرار (نيكان) از جامي مينوشند كه با عطر خوشي آميخته است.
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا
از چشمهاي كه بندگان خاص خدا از آن مينوشند، و از هر جا بخواهند آنرا جاري ميسازند!
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا
آنها به نذر خود وفا ميكنند، و از روزي كه عذابش گسترده است ميترسند.
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
و غذاي (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير ميدهند.
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا
(و ميگويند) ما شما را براي خدا اطعام ميكنيم و، هيچ پاداش و تشكري از شما
نميخواهيم.
یا علی
همه از دست غیـــــــر ناله کنند