آب زندگی

من قبول دارم. واقعا اگر مي خواستم الان مطالب را بنويسم، آنطور نمي نوشتم. بعضي مطالبي كه آن وقت نوشتم جفا بود نسبت به افراد. با اينكه اختلاف نظر و اختلاف سليقه داشتيم، همان زمان براي آن ها احترام قائل بودم، الان هم احترام قائلم.
 
ولي بنده هم قبول دارم كه بعضي وقت ها تحت تاثير فضاي احساساتي موجود قرار گرفتم. نمي توان هميشه از انسان انتظار داشت كه احساس را ناديده بگيرد و منطق هميشه كارگر بيفتد. شايد توسط قلم من هم به عزيزان و بزرگاني در اين مملكت جفا شده باشد. به هر حال هر كس در زندگي اش از اين اشتباهات و مشكلات وجود دارد.
 
من آن زمان معتقد بودم جرياناتي مثل نهضت آزادي و افرادي مثل آقاي مهندس بازرگان، آيت الله طالقاني كه از دوست داشتني ترين چهره هاي يك قرن گذشته هستند، اگر خيال پردازانه نگاه نمي كرديم مي بايست همراهي آن ها با انقلاب و نظام بيشتر مي بود تا ما اين حالت بحران را بگذرانيم.
 
گزیده ای از مصاحبه آ.خاتمی با سایت تاریخ ایرانی در سال 91 که صراحتا از اشتباهات خود به خصوص نسبت به مهندس بازرگان(ره) ابراز ندامت می کند.

http://www.tarikhirani.ir/fa/files/51/bodyView/519/

به نظر من باید " چشم ها را شست و جور دیگر باید دید" و اگر بخواهیم همه را به چشم دشمن ببینیم چیزی حل نمی شود.
شما به آمار شهدای کربلا نگاه کنید ، بعضی از آنها به خلفا وفادار بودند ولی به جهت همراهی با حسین بن علی( ع) ماندگار شدند.
البته یقینا کسی هم در عالم اخلاق سیاسی به پای مصدق ها و بازرگان ها و هم سلکان ایشان نمی رسد ولی امثال آ.خاتمی از نظر حقیر معاند با مردم نیستند و انشاء الله به واسطه خدماتشان توسط مردم بخشیده و مورد عفو ایزدمنان قرار خواهند گرفت . حتی من معتقدم امثال هاشمی با آن همه ایراد به زندگی سیاسی اش در ابتدای انقلاب تا پایان دوره اصلاحات، به علت عملکرد 88 به این طرفش قابل چشم پوشی است.
زمان ما وقتی ناظم ها برای دادن نمره انضباط سر کلاس می آمدند ، به خاطر سختی کار مبصر کلاس به او با ارفاق نمره بالاتری می دادند و از خیلی اشتباهاتش می گذشتند ، الان هم به نظر من باید برای عاقبتی بهتر برای کشور به جای مرگ و عناد با کسانی که خود مسبب این اتفاقات بودند ولی الان توبه کرده اند ، آشتی کرد و توبه شان را پذیرفت.