رهبر فقید انقلاب در 26-9-58 و در جمع مسئولان کشور در قم و بر پایه گزارشات نگران کننده ای که به ایشان می رسد سخنرانی تند و عجیبی دارد که مشهور به خطر از میان رفتن صبغه اسلامی انقلاب  است ، ذیل عکس ایشان این سخنرانی سندی در جهت افتخار به ایشان به عنوان "رهبر" معرفی شده بود.

اصولا کمتر مکتب و آیینی پیدا می شود که در آن عده ای با استناد بر ادعای  تدقیق خود در متون آن و یا داعی میراث داری  از اصل و بنیان آن مکتب و آیین ، نماینده و نشانه و در بالاترین حد خود داعی راهبری نداشته باشد.

 

ادیان نیز به غیر از پیامبران که رسولانی وحیانی از جانب آفریدگار معرفی می گردیدند معمولا طلایه دارانی را به عنوان پیشرانان دین برای عدم گمراهی مردم از حقیقت دین معرفی نموده اند. دین اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده و همه ایشان با اعتقاد بر منقطع شدن وحی پس از ارتحال نبی مکرم اسلام(ص) به دو گروه اکثریت اعتقاد به خلایف زمانی (بدون حدوث معصومیت و تعیین شده از جانب حق) و گروه اقلی به ائمه مکانی (با قید برگزیدگی از جانب نبی و عصمت ) تقسیم گردیدند .

قضا،افتا و امور حسبیه از اشتراکات کثرت علمای اهل تشیع  و مقام حکومت از موارد اختلافی است که مهمترین استدلال آن نزد مرحوم شیخ (کبیر) انصاری است و البته در حدود ثلاثه فوق نیز اختلافاتی به خصوص در امور مربوط به جهاد و غصب زور اموال و اَنفُس  و برخی حدود وجود دارد . همچنین شیخ از روایت معروف "حوادث الواقعه" مطلق اموری که مردم شرعاً و عرفاً وعقلاً برای تعیین تکلیف در انجام آنها به رئیس خود مراجعه می کنند استنباط می کند و صریحا در مکاسب (صفحه 154) می فرماید: "مسأله ولایت عامّه فقیه, بی اشکال نیست, گرچه در میان فقیهان شهرت دارد." و مشخص است که امر مطلقه مورد اختلاف بیشتری در نزد ایشان و علمای پسین و پیشین است.

الا ای حال همین استدلال کوچک که مجال این وسیطه است و استفتای زیر که از دفتر آقای خامنه ای صورت گرفته است مکفیست عدم اعتقاد به رهبری و ولایت ایشان و علمای متقدم و متاخرشان خللی در دین داری افراد نباشد و این امر نیز همچون دیگر امور فقهی که به مرجع تقلید مرتبط است معیار دخول و خروج افراد از دین نیست.

"شما ولایت فقیه را جزء فروع دین و از موارد مورد اختلاف نظر بین علمای شیعی می دانید و یا از اصول دین و جزئی مستلزم از دین کامل یک شخص؟
حکم کسی که شیعه ۱۲ امامی و جعفری است ولی استنباطا یا تقلیدا،ولایت فقیه را قبول ندارد،چیست؟

ولايت فقيه در رهبرى جامعه اسلامى و اداره امور اجتماعى ملت اسلامى در هر عصر و زمان از ارکان مذهب حقّه اثنى‏عشرى است که ريشه در اصل امامت دارد، اگر کسى به نظر خود بر اساس استدلال و برهان به عدم لزوم اعتقاد به آن رسيده باشد، معذور است، ولى ترويج اختلاف و تفرقه بين مسلمانان براى او جايز نيست.( شماره استفتاء: 72092)"

لیکن به حکم آیه (واعتصموا بحبل الله جميعا ولا تفرقوا واذكروا نعمه الله عليكم اذ كنتم اعداء فالف بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخوانا وكنتم علي شفا حفره من النار فانقذكم منها كذلك يبين الله لكم آياته لعلكم تهتدون-آل عمران/103) و همچنین متابعت از امر فقهی "احترام به مراجع دینی "از توهین به ایشان باید پرهیز کرد (همانگونه که مرحوم آیت الله سامت (اعلی الله مقامه) ذیل حکم ایشان و علی رغم تفاوت در دیدگاه های فقهی و علمی به علت اعلام تعطیل عمومی کشور اجازه ی حضور احدی از صبایا را برای امتحان نهایی مدرسه ندادند)، البته شایان ذکرست که روند توهین به مقام شامخ مرجعیت به غیر از دوران تکفیر که اغلب نیز علیه علمای بزرگ و نامدار تشیع صادر شده است ، در دوران رهبر فقید انقلاب و به صورت گسترده بر آیات عظام شریعتمداری ، مرعشی ، خوئی و ... و در زمان مقام رهبری کنونی بر آیات عظام منتظری و صانعی و ... باب گردید و علی رغم آنچه در دین مرسوم نیست و بنده هم به آن اعتقاد ندارم اما در افواه عام آنچه عوض داشته باشد ، گله ندارد.