وقتی کار به شوخی با بنیانگذار انقلاب کشید ، پای پلیس و دستگاه قضا به میان آمد و رسما وزیر ارتباطات از همگی درخواست کرد که برای بهره گیری از این وسیطه های ارزشمند ، محیط هایی که هنوز به فیلتر کشیده نشده اند را از لوث توهین ها مصون نگه دارند.

 

 

 

 

 

اخیرا نیز برخی مدعی گردیده اند که جریان مشکوکی نه در قالب طنز که در محتوای نزدیک به سخنان بزرگانی چون مرحوم شریعتی ، نهج البلاغه و ... دست به تحریف واقعیات و انتشار آن در شبکه های اجتماعی به خصوص وایبر/واتس اپ / فیسبوک و غیره می زنند.

 

البته من هم نیز علی رغم تحسین برخی از نوشته های نوع آخر ، واژه های ناآشنایی را در میان آن جملات دیدم که در ابتدا خود نیز به صحت و اصالت موضوع مشکوک شدم اما اولا قرآن در خصوص "فبشر عبادی الذین یستمعون القول و یتبعون احسنه" وعده فلاح می دهد که هر سخن خوبی را تحسین و اجرا کنیم و این سخنان (حداقل و بر اساس میزان مطالعات بسیار اندک من) هر چند به صورت آن عبارات به شکل مزبور یافت نشد اما تعارضی هم در برداشت آزاد از آن روح نوشتار ایشان با آن مضامین نداشته است ولی از نگاهی دیگر این موضوع فارغ از " انظر الی ما قال و لاتنظر الی من قال " در مباحث روایی است، چرا که  به هر حال علم الرجال و امثال کتب شریفه روایی و حدیثی برای این احوال است و در شرع مقدس اسلام ، انتساب سخن (ولو خوب ) به معصوم در صورت عدم صحت آن صداق، مذموم و حتی حکم ابطال صوم دارد. مثلا در خصوص حدیث شریف کساء به ترتیبی که در انتهای کتاب شریف و ملحق شده به مفاتیح الجنان مرحوم شیخ المحدثین ، آقا شیخ عباس نقل شده ، در عین عبارات بعضا صحیح و منطبق با اصول اعتقادی شیعه ، می بینیم که بسیاری از بزرگان منجمله خود مرحوم آقا شیخ عباس ، متن مزبور (نه محتوا)را قبول نداشتند و در کمال تعجب این مطلب به انتهای کتاب محکم و معجم ایشان است.

 

بنابراین اصلا بحث خوب یا بد بودن کلام نیست ، بلکه صحت سند است و اصالت آن حتما در این خصوص باید ملاک باشد

 

بنابراین نه مردود داشتن صرف راه صواب است و البته نه بستن راه تحقیق در خصوص اصالت مطالب ولی من اخیرا این دید تردید و دست های پنهان را خیلی می شنوم (حتی از قشر تحصیل کرده و به قول خودشان روشنفکر) و این به نظرم از نشر یک مطلب بدون سند ، برای ساختن افکار یک جامعه که پایه ساخت کل جامعه است ، مشکل سازترست

 

اما در خصوص سخنان ناصواب و مزاح با مسئولین نیز به نظر می آید سخن مرحوم آیت الله منتظری در اواخر عمر و در خصوص این امر راه گشا باشد که عینا نیز نقل می گردد:(ایشان در پاسخ به مصاحبه عمادالدین باقی در تاریخ 1/1/1388 و در سوال و جواب مزبور مطلب زیر را فرمودند:)

 

باقی :توی دوره قائم مقامی شما ، بعدش ،همیشه لطیفه هایی درست می کردند و مردم الان دیدید با اس ام اس برای هر کی توی این کشور حرف می زند یا یک سخنرانی می کند یا یک کاری می کند ، فوری لطیفه درست می کنند:

 

آیت الله منتظری: (با کمی خنده )گربه نره به ما می گفتند.

 

باقی: خوب نه جوک و اینها را هم درست می کردند و به گوش شما هم می رسید دیگر، شما اینها را می شندید ، هیچ وقت ناراحت می شدید؟

 

آیت الله منتظری:( با حالتی بسیار بی اعتنا ) نه

 

فی الواقع این چنین است که شان انسانهای بزرگ از اعتنا به سخن جاهلان بری است و قرآن توصیه اکیدی بر آن دارد و به نظر می رسد که اگر انسانی شان پاسخگویی بر مزاح و توهین بر خود یا مقتدای خود را داشته باشد ، خود را از دایره بندگی خدای به بندگی خلق درآویخته است که:

 

 

 

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿۶۳-فرقان﴾

 

و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين به نرمى گام برمى‏دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى‏دهند