آب زندگی

هر تعداد از آیات قرآن دلیل خاصی دارد مثلا کلمه "یوم"(روز) که در قرآن 365بار تکرار شده است نشاندهنده تعداد روزها در یک سال و همچنین کلمه"شهر"(ماه) که 12 بار آمده به معنای وجود 12 ماه در طول یک سال است.

کلمه ی "الامامة"، نیز 12 بار در قرآن آمده است که به معنای 12 امامی است که بر اساس روایتی که از پیامبر نقل شده است از امام علی(ع) وامام حسن(ع) و امام حسین(ع) آغاز شده و 9فرزند امام سوم شیعیان را شامل می شود.( دکتر مجدي وهبه الشافعي: خطیب مسجد الازهر)

سورة البقرة، الآية 124-سورة التوبة، الآية 12-سورة هود، الآية17-سورة الاسراء، الآية70-سورة الانبياء، الآية 72-سورة القصص، الآية 5-سورة الحجر، الآية 79-سورة السجدة، الآية 24-سورة يس، الآية 12-سورة القصص، الآية 41-سورة الفرقان، الآية 74-سورة الأحقاف، الآية 12

"من خودم چک کردم ، آیات فوق  کلمه امام به انشقاق های إِمَاماً-بِإِمَامِهِمْ-أَئِمَّةً-إِمَامٍ را دارا بود و تا جاییکه من بررسی کردم بیش از این نبود؛ الله اعلم و البته تحقیق بیشتر هم علم را در این زمینه افزایش می دهد"

هرکه را اسرار حق آموختند، مُهر کردند و دهانش دوختند

+ نوشته شده در شنبه بیست و نهم شهریور 1393 ساعت 20:39 شماره پست: 177

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا﴿۳۴- نساء﴾

مردان تکیه گاهی برای  همسران خوداند  به دلایلی که خداوند از فضل خود بر بعضی دیگر بخشیده است "به نظر می رسد تنها برتری غالب مردان نسبت به زنان به صورت اخص و آمار شهودی و با در نظر گرفتن برهه های متعدد تاریخی ، قوای بدنیشان باشد" و همچنین به سبب آنچه زنان از مال همسرانشان به عنوان نفقه دریافت می کنند . پس یقینا این این زنان صالح و فرمانبردار حق که خداوند "چنین حقوقی را برایشان حفظ کرده" حافظ منافع همسران (از  منظر مالی و زناشویی) در غیبت مردانشان نیز هستند؛ ولی زنانی را که از نافرمانی شان "از حقوق الهی بیم دارید که حق زناشویی تضییع کنند یا مالی که متعلق به همسرست را جز در راه صحیح مصرف کنند" ابتدا با آنان از در وعظ"سخن از باب شرع و منطق الهی" برآیید ، "اگر افاقه نکرد" با آنان مدتی زناشویی را ترک کنید "تا از این راه و کاهش مهر و محبت همسری ، به راه حق بر آیند"، "اگر افاقه نکرد" ، وضربوهن* ؛ پس آن هنگام که به طاعت "حق" بر آمدند بر ایشان هیچ راهی جهت سرزنش آنچه در گذشته رخ داده است نیست که خداوند والای و بلند مرتبه است.

* وضربوهن

اینگونه که از تفاسیر مرحوم علامه ، تحریرالوسیله امام ، شرح لمعه و جواهر برمی آید همگی بر لغت "زدن " بعد از دو مرحله فوق "با آداب و شرایطی که موارد آن روایی و فقهی است و بعضا نیز حتی تا کبودی بدن ، قصاص نیز ندارد"حکایت دارد  اما به نظر می رسد با توجه به بطن قرآن کریم  و روح دین و متن آیه ی شریفه بعدی که در خصوص داوری  در هنگامه ی اختلاف سخن رانده شده است"وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن يُرِيدَا إِصْلاَحًا يُوَفِّقِ اللّهُ بَيْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا" و همچنین استعمال لغت "ضربوا" بر معنای  "ترک کردن " (ضربوا في الارض به معني به سفر رفتن يا بيرون شدن آمده است"20 مزمل- 156 آل عمران") در قرآن کریم می توان از  این کلمه استنباط را نیز کرد که مقصود شارع مقدس در مرحله سوم ، تنبیه بدنی و برخورد فیزیکی نیست و چاره در این مرحله تا اجرای مرحله ی بعد ،  ترک منزل توسط مرد تا تعیین تکلیف "زن ناشزه" و عمل به داوری دو شخص معتمد از سوی دو خانوادهاست.  الله اعلم بالصواب