به بهانه ی بنای حسینیه بر بیت مرحوم سامت (اعلی الله مقامه): 

 

     احداث بنای مجددی بر بیت و کاشانه ی خانه پدری (مرحوم سامت "ره") موجباتی گردیده تا گرد پای جدّه ، خاطراتی از تاریخ این خانه را مرور کنم ؛ چه آنکه وقتی به سببی با احفاد بنیانگذار این خانه همکلام شدم ؛ یادکردی از میزان ارادت جدش بر مرحوم شیخ ما داشت. خانه ای که امروز بر آن و در آینده ای نزدیک ، انشاله حسینیه ای بنا خواهد شد ، جز آنکه بیش از نیم قرن از انفاس طیبه ی شیخ العلما و المجتهدین متنعم گردیده است ، سازنده ای داشت که بر مبنای ایمان و اعتقاد خود و پاسداشت مقام علم و ایمان مرحوم آیت الله سامت"ره" این خانه را با هزینه ای اندک تحت اختیار ایشان وانهاد و البته خود نیز "بنا بر قول جدّه " بعد از این خانه نه عمر زیادی بر دنیا کرد و نه خانه ی مناسبی برای زندگی یافت، اما موجب گشت تا خاندانی که به حمدلله و به قول سعدی "علیه رحمه" همه قبیله ی من عالمان دین بودند ، چنین بالنده و مخدوم به دین و ملت و اجتماع رشد و آن سامان چه در پنجاه ساله ی عمر شریف مرحوم سامت "ره" و چه بعد از ایشان محل آمد و شد صلحا و مومنین و محفلی برای ذکر مناقب اهل بیت (ع) گردد. دیروز که پای صحبت جدّه نشسته بودم ، می فرمودند که مرحوم حاج یحیی"معطی این دِیر" یقینا در ثواب همه ی خیرات و مبراتی که از این خانه برخاسته ، الی ابد منجمله طاعات و عباداتی که مرحوم سامت "ره" در جای جای این خانه عامل و آمر بودند ، سهیم است و اکنون که این بنای مقدس بر آن استوار می شود ؛ طینت و سیرت او نیز بر تطهیر و تقدیس این بنا خواهد افزود.                                                                                                                                                                    

 

انشاله همه ما اولاد و احفاد و نتایج و نبایل و نواسه و ذریات مرحوم سامت "ره" لیاقت و عرضه مندی حفظ این میراث گرانقدر و استمرار این نژاد و بنیانی که بر "أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَی تَقْوَی مِنَ اللّهِ "بنا نهاده شده است را داشته باشیم و بر اثر" الدُّنْیا الدَّنِیةِ "این گوهر درونی را به "زخرفها و زبرجرها "و ثمن بخس معامله نکنیم و اعتلای نام حسینیه ای را که مزین به نام مرحوم آیت الله سامت "اعلی الله مقامه " خواهد بود را به اعتبار استمرار خوش نامی و الگوداری در دارالمومنین قزوین چون گوهر درخشانی ، پاسبان باشیم ، چرا که "بناهای آباد گردد خراب ز باران و از تابش آفتاب " ولی "مرد نیکونام" و تبار اعلایی همچون ذریه ی مرحوم سامت"ره" انشاله و به شرط حرکت بر مدار همان بنیان تقوایی که بر گردش سخنی رفت ، نام جاودانه ای خواهند داشت و در اعتلای دین و دنیای مردم همچون جد خویش ، متقدم خواهند بود. انشاله