پیشنهادات مقدماتی قبل از پیش نویس نهایی

 

1)     آماده سازی محیط درونی کشور برای پذیرش توافقاتی که ممکن است جهت مصلحت در مقاطعی به نفع کشور قرار نگیرد ، همچون مقطع کنونی که به هر حال تعلیق یک اقدام عقب نشینی تلقی می گردد و باید قبل از توافق ، محیط درونی از طریق نخبگان و مسئولین و افکار عمومی مورد پذیرش قرار گیرد.

 

2)     درخواست از ریاست محترم جمهوری و مسئولین امر برای افزایش وحدت عمومی به خصوص در زمره وحدت در موضوعات اصلی همچون نژاد ، مذهب و سیاست، که بهترین فرصت آن ، دیدار رئیس جمهور با مولوی عبدالحمید مفتی اهل سنت سیستان و تشکر از نقش مثبت ایشان در آزادی گروگان ها و دیگر اقدامات مشابه است.

 

3)     بهره گیری از نظرات کارشناسی همه نخبگان سیاسی به خصوص با استفاده از تجمیع ایشان در حلقه های مشترک که نمود عینی وحدت را در محیط داخل و خارج فراهم سازد. به عنوان مثال ، اقدام شایسته وزیر نفت دولت در جلسه مشترک همه وزرای نفت بعد از انقلاب ، گامی مثبت برای نشان دادن وحدت ملی بود.

 

4)     به کارگیری روش متقابل چماق و هویج همچون طرف غربی برای پیشبرد مذاکره ، همچون نهیب های رهبری در حین مذاکرات در عین سیاست لبخند شما و رئیس جمهوری در مذاکرات

 

5)     کاهش تاکید دستگاه رسمی دیپلماسی بر عداوت با رژیم اسرائیل برای کاستن از لابی صهیونی در تاثیر منفی بر مذاکرات

 

6)     مذاکرات با طرف های غربی برای کاستن از اقدامات حساسیت زا در  حین مذاکرات نهایی همچون راهبرد سیاست خارجی اتحادیه اروپا ضد ایران

 

پیشنهادات متون مذاکره

 

1)     ایران متعهد می گردد بر اساس فتوای قطعی رهبری مذهبی و قانونی خود در خصوص حرام بودن استفاده از سلاح هسته ای ، تعهد عینی به عدم تلاش برای بهره گیری و حتی  دستیابی به آنرا برای خود الزام دارد.

 

2)     ایران بر اساس معاهدات بین المللی می تواند به کلیه فعالیت های هسته ای در مصارف صلح آمیز اهتمام ورزد.

 

3)     کلیه نظارت های مقررات پادمان برای بازدید از سایت های هسته ای ، طبق مقررات صورت خواهد پذیرفت.

 

4)     کشورهای امضا کننده ذیل این توافق نامه و آژانس در خصوص ادعاهای قبلی خود در خصوص تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای را مردود می شمارند.

 

5)     کلیه تحریم های بین المللی وضع شده توسط شورای امنیت و اتحادیه اروپا که در قبال مساله هسته ای ایران وضع گردیده است  در یک بازه سه ماهه لغو و دول امضا کننده تعهد می دهند که بر اساس قدرتهای سیاسی خود در قوانین جاریه کشورهایشان ، در انفصال تحریم های موجود و عدم وضع تحریم های جدید اهتمام ورزند.

 

6)     تنها مرجع مورد قبول طرفین برای تمیز دادن راستی آزمایی فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران ، آژانس بین المللی انرژی اتمی بر اساس رای اجماع می باشد.

 

7)     پروتکل الحاقی مورد تصویب دولت ایران قرار خواهد گرفت و در صورت رای مجلس ایران و طی مراتب قانونی تصویب قوانین طی مدت شش ماه در ایران اجرایی خواهد شد.

 

8)     پرونده هسته ای ایران در آژانس به صورت یک پرونده عادی مفتوح خواهد بود .

 

9)     توافق نامه بر حق كشورهاي عضو مطابق با بندهاي I و II معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي (ان.پي.تي) براي توسعه تحقيق، توليد و استفاده از انرژي هسته‌اي با اهداف صلح‌آميز و بدون تبعيض يادآور مي‌شود

 

10)کشورهای دارای حق وتو امضا کننده این بیانیه ، به سرعت و در یک بازه یک ماهه در خروج ایران از فصل هفتم منشور سازمان ملل اهتمام ورزند.

 

11)ایران در بازه های شش ماهه ، یک و نیم ساله ، سه ساله ، شش ساله و ده ساله به صورت داوطلبانه اجازه بازدید گسترده را تا آنجا که منجر به فاش شدن  اسرار نظامی اش نشود به هیاتی مرکب از کشورهای امضا کننده ذیل توافق نامه با محوریت سازمان ملل می دهد و در مقابل این حق را برای خود محفوظ می داند که در جهت جلوگیری از جاسوسی نظامی و یا خرابکاری های احتمالی توسط نیروهای بازدید کننده کلیه مراقبت های لازم اطلاعاتی و عملیاتی را تمهید نماید.

 

12)ایران تعهد می نماید به صورت داوطلبانه طی مدت 10 سال آینده سطح غنی سازی های 5 درصد ، بیست درصد و آب سنگین و ذخایر حیاتی هسته ای خود را طبق جدول پیوست افزایش ندهد تا این اطمینان حاصل آید که امکان ساخت سلاح هسته ای برای ایران وجود ندارد.

 

13)کشورهای امضا کننده تعهد می دهند در هیچ مخاصمه ای نظامی علیه ایران به صورت مستقیم و غیر مستقیم وارد نشده و در صورت هر گونه تحرک هسته ای علیه ایران ، ایران را در جهت تجهیز برای بازدارندگی در مقابل دشمن متخاصم یاری دهند.

 

14)اعضای امضا کننده موافقت نامه ، بر لزوم مذاکره در کلیه مسائل فی مابین مانند مسائل نظامی ، حقوق بشری و غیره قبل از بیانیه ها و تصمیمات تحریمی و مخاصمه ای تاکید دارند

 

15)در صورت تخلف هر یک از اعضا در مفاد این توافق نامه ، قبل از هر اقدام اجرایی ، اعضا متعهد به مذاکره ای سه ماهه برای رفع ابهامات و سپس اجرا به توافق جدید می باشند و در صورت عدم توافق جامع می توانند یک طرفه این توافق نامه را ملغی سازند.

 

پیشنهادات حین مذاکره

 

1)     تاکید بر فضای توافق اولیه که در آن تا قبل از رسیدن به متن نهایی ، هیچ یک از طرفین اظهار نظر ننمودند.

 

2)     توافق نهایی با حضور سران کشورهای متعهد به سرانجام رسد.

 

3)     ورود کشورهای بیشتر نظیر ایتالیا ، برزیل ، ترکیه ، و غیره که به نوعی با ایران رابطه بهتری دارند به عنوان ناظر تا فضای مذاکرات مثبت تر گردد.

 

4)     کم رنگ کردن نقش روسیه در توافق نهایی به دلیل احتمال گروگان گیری مساله ایران به تلافی مساله اوکراین

 

5)     ورود به مساله سوریه ، حقوق بشر و نظامی در حین مذاکرات غیر رسمی تا علاقه مندی طرف غربی برای نتیجه گیری افزایش یابد.

 

پیشنهادات پس از مذاکره

 

1)     مقدمات رفراندوم هسته ای برای اخذ پشتوانه ملی این دستاورد فراهم گردد.

 

2)     تصویب بسته مذاکرات در مجلس شورای اسلامی برای قانونی شدن آن

 

3)     تصویب بسته مذاکرات در اتحادیه اروپا به عنوان سند راهبردی با ایران

 

4)     برنامه ریزی برای حضور شخصیت های اصلی طرف مذاکره برای حضور در تهران و دیدار با رهبری در جهت جلب نظر افراط گرایان سیاسی در ایران برای حمایت از دولت

 

 

 

 

 

در پایان ، ضمن آرزوی موفقیت برای جنابعالی و همکاران گرامی تان ، از تسدیع وقت پوزش می طلبم.

 

بحرص ار شربتی خوردم مگیر از من که بد کردم

 

بیابان بود و تابستان و آب سرد و استسقا

 

 

 

 دعای خیر ملت بدرقه راهتان باد.