نوع بشر هماره با گلایه مندی و اعتراض به وضعیت معاش خویش روزگار می گذراند ، از وضعیت مالی تا سلامت جسم و جان و احوال زندگی فرزندان و دیگر مشاکل و مصائب زندگی و به قول قرآن کریم :

اِعلَموا آلَ داوُودَ شُکراً و قَلیلٌ من عبادی الشَّکورُ ( سبا-13)

امروز عزیزی را از دست دادم که در عین گواهی همه افرادی که او را از دور و تزدیک می شناختند ، گرفتار به معنای واقعی کلمه بود و با هجمه مشکلات متعدد مالی و فرزند و جسمی و غیره زبان شکرش از اعماق وجود ترک ناگفتنی بود.

 به واقع ایشان ، نمونه ای عالی از آن انسانهایی بود که صفت بارزه و مثال زدنی اش “ صبر " در کنار " شکر " بود ، آنها که قرآن به آنها بشارت می دهد و بر ایشان درود و رحمت می فرستد : 

الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون 

اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون

 

خدایش بیامرزاد ...