آب زندگی

خطبه 202 نهج البلاغه

هنگام به خاكسپاري فاطمه ( سلام الله علیها)

 اي پيامبر خدا، صبر و بردباري من با از دست دادن فاطمه (ع) كم شده و توان خويشتنداري ندارم اما براي من كه سختي جدايي تو را ديده و سنگيني مصيبت تو را كشيدم، شكيبايي ممكن است.
اين من بودم كه با دست خود تو را در ميان قبر نهادم و هنگام رحلت جان گرامي تو ميان سينه و گردنم پرواز كرد پس همه ما از خداييم و به خدا باز مي گرديم.
پس امانتي كه به من سپرده بودي برگردانده شد و به صاحبش رسيد، از اين پس اندوه من جاودانه و شبهايم، شب زنده داري است، تا آن روز كه خدا خانه زندگي تو را براي من برگزيند.
 به زودي دخترت تو را آگاه خواهد ساخت كه امت تو چگونه در ستمكاري بر او اجتماع كردند، از فاطمه (ع) بپرس و احوال اندوهناك ما را از او خبر گير كه هنوز روزگاري سپري نشده و ياد تو فراموش نگشته است.

یاس را پیغمبران بو کردند
یاس را آیینه ها رو کردند
یاس بوی حوض کوثر می دهد
عِطر اخلاق پیامبر ( پیمبر) می دهد
حضرت زهرا دلش از یاس بود
دانه های اشکش از الماس بود

انشاء الله فردا صبح مجلس ذکر فضائل آن صدیقه طاهره ( سلام الله علیها) در منزل مرحوم آیت الله سامت ، باشکوه تر از هر سال منعقد و مورد قبول حضرت باری تعالی قرار گیرد.