الغرض به گمان من در صبر مصایب بزرگی چون از دست دادن عزیزان (که برای من بعد از بیست و شش سال از یاد پدر همچون فراق فرزندان نو گذشتگان هنوز تازه است ) باید مفهوم واقعی درس زیر را به خوبی در دل و جان پرورش داد و چه معلمی بهتر از قرآن و چه علقه و نتیجه ای بهتر از سعادت مندی دنیوی و اخروی برای تشویق به عمل آن که:

 

وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ

به یقین همه شما را با امورى همچون ترس، گرسنگى و کاهش در مالها و جانها و محصولات (کشاورزی یا فرزندان یا...) آزمایش مى کنیم. و بشارت ده به صابران.

الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

(همان) کسانى که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آنِ خداییم. و به سوى او بازمى گردیم.»

أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ

آنها کسانى هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده.و آنانند هدایت یافتگان.(بقره _۱۵۵تا ۱۵۷)
خداوند اجر صابرین و شمول آیات فوق را بر همسران و فرزندانشان و مادران داغدار و جمیع منسوبین که در طول این دو ابتلای عظیم, متصف به صبر و متوسل به حق بودند عطا کند و این دو تازه گذشته را که روزگاری با هم به جمع خاندان ما آمدند و اینگونه با هم از نزد ما به جوار حضرت حق شتافتند, الساعه بر خوان حضرت زهرا سلام الله علیها میهمان گرداند.