آب زندگی

بیان خوش بینی و مثبت نگری سخن شیوا و به حقی است که فحوا و غایت آن مورد نیاز امروز ماست ولی از نظر من مثبت نگری با دید ثبوتی متفاوت است.
بحث مفصلی است و شاید جای آن اینجا نباشد ولی کوتاه سخن آن این است که آنچه امروز به عنوان مثبت نگری مطرح است حاصل اندیشه های روان شناختی و تفکراتی است که بر محور زمان و عوامل انسانی ساخته و پرداخته شده است ولی دید ثبوتی که مجازی بر اندیشه الهی است, فارغ از آن آرامش و لطف به خود در دنیا, نیاز به عینکی دیگر در راستای هدف غایی دارد.
عینکی که آن قدر وسعت دیدی را به تو می دهد که خارج از تصور انسانی است.
نمونه عالی این امر, وجود مقدس نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله است که تنها در یک نمونه از بارها رفتار بزرگ منشانه, در هنگامه ورود لشگر اسلام به مکه مکرمه و فتح آن, با همه آن آزارها, شکنجه ها, توطئه‌ها و قتل ها و.... پرچم را به دست امیرالمؤمنین می دهد تا فریاد "الیوم یوم المرحمه"سر دهد و سپس خانه ام الفساد کفر "ابوسفیان" را خانه امن قرار می دهد.
کوتاه سخن آنکه, از نظر حقیر انتهای این دید و اندیشه, سکینه و آرامش"هو الذی انزل السکینه فی قلوب المومنین / الا به ذکر الله تطمئن القلوب " و لطف به خویشتن "و العاقبه للمتقین" است.
تا به غایت ره میخانه نمی دانستم
ورنه مستوری ما تا به چه غایت باشد