این همه رحل سفر و فرتوتی راه برای یک "لبیک یا حسین "بود, چرا که عمده زوار داخلی پیاده تنها از دربی با فریاد "لبیک یا حسین " وارد و از درب دیگری خارج می شدند و مسیر برگشت هم مثل مبادی ورودی به شهر, شلوغ و پر جمعیت بود و عمده آن خودروهای زرهی و فرسوده ای بود که جمعیت را به صورت روباز و فشرده از شهر خارج می کرد.
خلاصه "حال و هوای میکده, غم می برد ز دل "
حیفم آمد که در خلال این خاطرات به درد دلی اشاره نکنم, نکته ای که در همان سفر هم سخت بر جلوی چشمانم خودنمایی می کرد, معرفت و توفیق چنین زیارتی است که باید حال مان را چه آن روزها و چه پس بازگشت دگرگون کند و چه بسا این حدیث معتبر در کتاب شریف مفاتیح الجنان حاوی, محرک و ضامن آن باشد که امام صادق علیه السّلام به مفضل بن عمر فرمود: زیارت کنید امام حسین علیه السّلام را بهتر از آن است که زیارت نکنید، و زیارت نکنید بهتر از آن است که زیارت کنید، مفّضل عرضه‏ داشت: پشتم را شکستى! فرمود: و الله اگر به زیارت قبر پدران خود بروید، اندوهگین و غمناک مى‏ روید، و به زیارت‏ آن حضرت که مى ‏روید سفره‏ ها با خود برمى ‏دارید، درحالى‏ که باید ژولیده ‏مو و گردآلود بروید.

خداوند سفر همه مسافرین به خصوص زوار اربعین و به ویژه مسافرینی که چهره شان گواه "يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَىٰ نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم _حدید ۱۲" است بی خطر و ایشان را محفوظ دارد و توفیق زیارت اعتاب مقدسه به خصوص زیارت اربعین را به همه ما ارزانی دارد.


ای بادیه هجران, تا عشق حرم باشد
عشاق نیندیشند از خار مغیلانت(سعدی علیه الرحمه)