نامه ای به وزیر راه در خصوص وضعیت اتوبان قزوین به تهران
وزیر محترم راه و شهرسازی
آقای آخوندی
با سلام
سوابق وزارتی و پیشینه سیاسی جنابعالی برای مردم و مسولین ، شناس و رای مجالس در آزمون های متعدد اعتماد نمایندگان موید آن است.
انقلاب ، جنگ و سپس رسیدگی به زیرساخت های اقتصادی و سیاسی و هشت ساله دولت "معجزه هزاره سوم" فرصتی برای توسعه زیرساخت های حمل و نقل کشور نگذاشته است و حجم کار انجام شده تا نقطه مطلوب بسیار و با این وضعیت اقتصادی کشور احیای آن دشوارست. البته پیشرفت های خوب ناوگان هوایی و قول های اخیر رییس جمهور در گزارش ۱۰۰ روزه برای توسعه ریلی کشور نشان از تلاش آن مدیریت برای گره گشایی از مشاکل پیش رو دارد ولی وضعیت کنونی همانگونه که شما از دید بالا واقفید قابل قبول نبوده و در کنار فرهنگ استفاده و نوع خودروها سومین ضلع مهم تصادفات و آلودگی هوا و مصرف بنزین بالاست.
اما آقای وزیر ، ناگفته پیداست که در این بین وضعیت وخیمی در خصوص برخی شریان های اصلی به خصوص در چند سال اخیر به وجود آمده است که قدرت تحمل را در معطلی مردم برای ترافیک سلب کرده است و مسولین محلی علت عدم هیچ گونه راه حل عملی را وزارتخانه می دانند.
مسیر ۷۵ دقیقه ای تهران به قزوین به خصوص تا حدفاصل حصارک در چند سال اخیر غیر قابل تحمل شده است و ضمن وجود ترافیک در همه ساعات شبانه روز و در همه روز هفته در روزهای پیک و پرتردد به ۲۰۰ تا 250 دقیقه هم می رسد و در نوادر به بیش از ۵ ساعت و حتی ۱۰ ساعت هم رسیده است.
جاده هموار ، وجود ریل ، مسیر مترو از طرفی و این حجم ترافیک که علاوه بر هزینه های مادی بار روانی سنگینی بر این مسیر پرتردد دارد ، علت عدم رسیدگی و حتی گزارشی صریح از کارها و اقدامات دولت برای این بخش را بر ابهام بیشتری می برد.
فقیر و غنی حاضرند به جای عدم پرداخت عوارض کرج -تهران و یا مبلغ ناچیز عوارض قزوین -کرج مبلغی هنگفت نیز پرداخت تا این مشکل که روح و روان مسافرینش را آزار می دهد هر چه سریعتر مرتفع شود.
منتظر گزارش عاجل شما در این خصوص می مانیم
همه از دست غیـــــــر ناله کنند