حلول ماه نو
بسمه تعالی
باعرض سلام ؛
ج- آنچه معتبر است، تحقّق حلول در هر ماه است كه سبب اهلّه است و اين تحقّق بايد محرز شود; چه با حجّت شرعي كه عبارت از شهادت عدلين است به رؤيت، تا شهادت آن ها، شهادت عن حس باشد نه عن حدس (چون شهادت عن حدس در ثبوت هلال، به خصوص، هر چند يقيني و نزديك به حس هم باشد، حجّت نيست) و چه با علم و يقين، هرچند از راه ها و محاسبه هاي علمي باشد; و آنچه منشأ اشكال و سبب عدم حجّيت قول منجّمان است، عدم حصول علم از گفته آن هاست، نه آن كه براي رؤيت، موضوعيّت باشد. لذا ظنّ حاصل از قول آن ها و يا از راه مثل بالا بودن ماه كه نشانه ظنّي بر دوم بودن آن است، براي كساني كه از تحصيل علم و حجّت شرعي ناتوان اند، مانند اسير و محبوس، معتبر است و كفايت مي كند، با اين كه رؤيت هلال، محقّق نشده و ظنّ و گمان، متعلّق به حلول ماه جديد است نه رؤيت آن، كما اين كه گذشتن سي روز تمام از ماه قبل هم يكي از طرق شرعي براي ثبوت اوّل ماه بعدي است; با اين كه رؤيت هلال هم در كار نيست و نیز اگر در شهري اول ماه ثابت شود، در شهرهاي ديگر ـ چه دور باشند چه نزديك چه در افق متحد باشند يا نه ـ نيز ثابت مي شود، در صورتي كه در شب مشترك باشند، اگر چه اشتراكشان در شب، در همه شب نباشد و به مقدار كمي باشد.
---------------------------------------------------------
Web: http://saanei9.tk/
E-mail: Istifta@saanei.org
SMS: 30007960
Online Chat: saanei.office.online.chat@gmail.com
https://telegram.me/saanei_offic @saanei_offic
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مقاله ای مختصر و مفید در خصوص مبنای اختلافات روئیت هلال
http://nahad.um.ac.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=569:67&catid=93&Itemid=701&tmpl=component&print=1&layout=default&page=&lang
باعرض سلام ؛
ج- آنچه معتبر است، تحقّق حلول در هر ماه است كه سبب اهلّه است و اين تحقّق بايد محرز شود; چه با حجّت شرعي كه عبارت از شهادت عدلين است به رؤيت، تا شهادت آن ها، شهادت عن حس باشد نه عن حدس (چون شهادت عن حدس در ثبوت هلال، به خصوص، هر چند يقيني و نزديك به حس هم باشد، حجّت نيست) و چه با علم و يقين، هرچند از راه ها و محاسبه هاي علمي باشد; و آنچه منشأ اشكال و سبب عدم حجّيت قول منجّمان است، عدم حصول علم از گفته آن هاست، نه آن كه براي رؤيت، موضوعيّت باشد. لذا ظنّ حاصل از قول آن ها و يا از راه مثل بالا بودن ماه كه نشانه ظنّي بر دوم بودن آن است، براي كساني كه از تحصيل علم و حجّت شرعي ناتوان اند، مانند اسير و محبوس، معتبر است و كفايت مي كند، با اين كه رؤيت هلال، محقّق نشده و ظنّ و گمان، متعلّق به حلول ماه جديد است نه رؤيت آن، كما اين كه گذشتن سي روز تمام از ماه قبل هم يكي از طرق شرعي براي ثبوت اوّل ماه بعدي است; با اين كه رؤيت هلال هم در كار نيست و نیز اگر در شهري اول ماه ثابت شود، در شهرهاي ديگر ـ چه دور باشند چه نزديك چه در افق متحد باشند يا نه ـ نيز ثابت مي شود، در صورتي كه در شب مشترك باشند، اگر چه اشتراكشان در شب، در همه شب نباشد و به مقدار كمي باشد.
---------------------------------------------------------
Web: http://saanei9.tk/
E-mail: Istifta@saanei.org
SMS: 30007960
Online Chat: saanei.office.online.chat@gmail.com
https://telegram.me/saanei_offic @saanei_offic
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
مقاله ای مختصر و مفید در خصوص مبنای اختلافات روئیت هلال
http://nahad.um.ac.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=569:67&catid=93&Itemid=701&tmpl=component&print=1&layout=default&page=&lang
+ نوشته شده در شنبه ۲ تیر ۱۳۹۷ ساعت 16:5 توسط عمادالدین ( عماد ) عظیمی
|
همه از دست غیـــــــر ناله کنند