در کنار حرم امن الهی و از مکه ی مکرمه این سطور را بر شما می نگارم . اکنون من و برآمده از خشم ظلم بر ملت مسلمان ایران و سکوت علما در قبال این مظالمم.  کاسه ی صبرم از توهین ، ظلم و رفتارهای زشت و زننده ی خادمین (خائنین) حرمین شرفین لبریز شده است و مهمترین مسئله ام عدم موضع گیری ایشان در قبال این مظالم است.

اعدام پنج زائر ایرانی در روزهای اخیر ، هتک حرمت زنان ما در نگاه ناروای و شور چشمانه ی این بی صفتان بر ایشان و حتی تلصیق آن ناپاکان بر  زنان ما برای عدم تبرک جستن و یا صفوف نماز ، توهین بر تقدس ما بر اماکن متبرکه و تندی کلام و خشونت رفتار در برخورد با ایرانیان و از همه دردناکتر داستان بقیع که هر لحظه اش یادآور کوچه های بنی هاشم و روزهای رنج فاطمه است ، ما را در این احوال به غیرت و خشم آورده است.

عدم واکنشی صریح و بازدارنده در این قبال عزت و شرف مسلمین و شیعیان علی ابن ابیطالب را بیش از پیش و به واسطه ی این همه ی تقیه و به تعبیر اینجانب ضعف و عدم دانستن علم پلتیک و قدرت و اقتدار به خطر می اندازد. شعب ابی طالب ما نه تحریم های بین المللی برای متاع قلیل دنیاست که این قبیل سرافکندگی ها ما را به قهقرا می کشاند.

به نظر می رسد مسئولین بعثه درک صحیحی از رفتارهای آل سعود ندارند و جنابعالی باید از اشخاص دارای صلاحیت برای تشرف به حج و مشاهده ی نزدیک این رفتارها بهره و موضعی درخور و از سر عزت ملت ایران را اتخاذ فرمائید