هر چند که:

شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد         

بنده طلعت آن باش که آنی دارد

متاع دنیا اگرچه رافع بسیاری از نیازهای روزانه ماست اما در مقابل عطایی که در برابر اصالت این آب و دانه ای که بر خوان نشسته تا ما را به عالمی افزون هادی باشد ، خُردی در جمع کُلی است.

ولنبلونکم بشی من الخوف والجوع والنفس والثمرات وبشر الصبرین.

قطعا همه شما رابا چیزی ازترس گرسنگی زیان مالی وجانی و وکمبود آنچه را به نتیچه اش امیدوارید می آزماییم و مژده باد بر صبرپیشه گان

کوتاه سخن آنکه ، زندگی روزهای کوتاهی دارد. روزهایی با یک شمس و قمر برای همه ، روزهایی با یک زمین اما روزهایی با شب های متفاوت. شب هایی که می توان آنرا رنج شکم های گرسنه یا برآمده خواند یا شب هایی که می توان تفاوت انسانها را در دل از غم و شادمانی دانست.

نيکی و بــدی که در نهــــاد بشر است    

شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چــــرخ مکن حواله کاندر ره عقــل    

چرخ از تــو هزار بار بيچاره تر است

غم هایی از جنس فراق و شادی هایی از کام فراغ .

اندر دل بی وفا غم و ماتـــــــــم باد              

آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

 دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد؟              

جز غم،که هزار آفرین بر غم باد

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ   . اعراف 126