از علی تا مدعیان علویت
و درود بر او که فرمود : به خدا قسم که حکومت برای من از آب بینی بزی پست تر است.
و درود بر او که فرمود : به خدا قسم که لنگه کفش وصله زده شده ام بر حکومت شما ارجح است.
و درود بر او که فرمود : اگر نبود اصرار مردم که نزدیک بود استخوان حسن و حسینم در میان انبوه جمعیت خرد شود ، حکومت را نمی پذیرفتم.
و درود بر او که فرمود : ضمانت عبدالله عمر را که با من بیعت نمی کند خود بر عهده می گیرم که بر خلیفه نشورد.
و درود بر او که وقتی عدوی شمشیر برکشیده بر صورتش خدو انداخت ، شمشیر غلاف کرد و فرمود: من شمشیر از پی حق می زنم.
و درود بر او که در مقابل همه ظلم هایی که در تاریخ علیه او نوشته اند هم در زمان حیات خلفای راشدین به مشاوره و خیرخواهی و حتی عزای مرگ خلیفه سوم نشست که پس از به قدرت رسیدنش هیچ اقدامی در توهین و انتقام از ایشان و اعوانشان نکرد.
و درود بر او که در مواجه با مردم الانبار که پیاده بر دور اسب او به نشانه استقبال می دویدند ، فرمود: به خدا سوگند! كه امیران شما از این كار سودی نبردند و شما در دنیا با آن خود را به زحمت می افكنید، و در آخرت دچار رنج و زحمت می گردید.
و درود بر او که در مقابل ستایش احدی از یاران فرمود: از پست ترین حالات زمامداران در نزد صالحان این است كه گمان برند آنها دوستدار ستایش باشند، و كشورداری آنان بر كبر و خودپسندی استوار باشد، و خوش ندارم، در خاطر شما بگذرد كه من ستایش را دوست دارم، و خواهان شنیدن آن می باشم......پس با من چنانکه با پادشاهان سرکش سخن می گویند حرف نزنید.
و درود بر او که با دوستانش مروت و با دشمنانش عدالت و مدارا داشت.
خواستم نقطه مقابل علی را شرح دهم ، از آنانی که مدعی علویت و حکومت علوی دارند اما دیدم محاسن او خود مخاطب دارد و ضمیر مرجع خود را پیدا می کند.
همه از دست غیـــــــر ناله کنند